Het is nu meer dan een jaar geleden Dat jij leefde met een gevoel van ontevreden Ik vond dat toen niet zo fijn Want in die tijd had ik erg veel pijn Het liep ook allemaal zo raar We leefden op den duur zo langs elkaar Jij was niet meer de moeder die ik kende En ik die er op een gegeven moment ook aan wende Want jij was af en toe ook zo agressief En ik… ik werd daarvan depressief En wat die opstandigheid betreft Ik denk en hoop dat je dat nu wel beseft Dat ik op een gegeven moment zo van je manieren beefde Ik me helemaal terugtrok en op mijn kamer leefde En ik o zo graag alleen wonen wou En niet in de gaten had, dat ik je toch wel missen zou Want wat is er nu aan de hand Jij, en dat nu al een jaar lang, gebruikt weer je nuchter verstand Mijn moeder begint weer te leven Ook al kom ik nu maar even Je luistert, en doet weer wat voor mij En dat maakt me juist zo bijzonder blij Niet… dat je toen nooit wat deed Het is het enthousiasme dat je nu niet vergeet Dus houdt de moed erin Ik hoop dat je niet weer terugvalt zoals in het begin Want je weet Zoals je deed Deed erg veel pijn En dat zou toch erg jammer zijn Mam, zet hem op En ondanks alles……… blijf je mijn allerliefste mam.